هرگاه زوجین به این نتیجه رسیدند که راهی برای حل اختلافات در زندگی مشترک وجود ندارد و بهترین تصمیم برای پایانی بدون جنگ برای ازدواجشان، طلاق توافقی است، مهم‌ترین نکته‌ای که می‌باید در خصوص آن با یکدیگر به یک نظر مشترک برسند، مهریه زوجه است.
هر آنچه زوجین در مورد مهریه توافق نمایند همان می‌شود. رای دادگاه اجرای توافق در خصوص مهریه، زوجه در طلاق توافقی می‌تواند تمام یا قسمتی از مهریه مافی‌القباله خود را به زوج بذل نماید. (ببخشد) چرا که طلاق توافقی، طلاقی است که زوجه با بذل مالی که می‌تواند کمتر ، بیشتر و یا معادل مهریه باشد، رضایت زوج را در انجام طلاق جلب نماید. بنابراین طلاق توافقی از جمله طلاق‌های رجعی نیست بلکه از نوع طلاق خلع می‌باشد.
بنابراین مرد در مدت عده نمی‌تواند به زن رجوع نماید مگر در صورتی که زوجه در ایام عده از آنچه بذل کرده رجوع نماید. یعنی آنکه به دفترخانه‌ای که طلاق را ثبت کرده است مراجعه نموده و تقاضای رجوع به ماندن (برگشت از بخشش مهریه) را از ایشان می‌نماید. پس از رجوع زن طلاق به ماهیت رجعی بودن خود باز می‌گردد و در این صورت شوهر نیز می‌تواند به زوجیت رجوع و بدون نیاز به عقد نکاح مجددا به حالت زوجیت برگردانند.
البته شایان ذکر است این اتفاق در صورتی خواهد افتاد که زوجه یائسه و یا باکره نباشد، چرا که در صورتی که زن یائسه و یا دوشیزه باشد طلاق توافقی از نوع بائن و در مدت عده قابل رجوع نیست. در این حالت برای زوجیت، مجددا می‌باید عقد و نکاح خوانده شود.
مطالبه مهریه پس از وقوع طلاق توافقی
در صورتی که در هنگام طلاق، تعهدی نسبت به باقی مانده مهریه زن از جانب شوهر شده باشد و در رای دادگاه نیز قید گردیده باشد، این مبالغ از جانب زوجه قابل مطالبه خواهد بود.
- در صورتی که بابت پرداخت مهریه اسناد تجاری (چک و سفته) از مرد اخذ شده باشد، در صورت عدم وصول چک و سفته زن می‌تواند مستند به مدارک ذکر شده از طریق دادگاه مبالغ مورد نظر را مطالبه و پس از قطعیت رای اقدام به توقیف اموال و یا جلب مرد نماید.
- در صورتی که سند تجاری بابت پرداخت مهریه از شوهر دریافت نشده باشد و مرد در مواعد معین شده در رای دادگاه به تعهدات خویش در خصوص پرداخت مهریه عمل ننماید، زن می‌تواند با تقدیم دادخواست مطالبه مهریه، مبلغ مورد نظر را مطالبه نماید.